Köpek kanlı ishal hastalığı, yani Parvovirus infeksiyonu köpeklerde sık rastlanan, kolay yayılan ve salgınlara neden olan bir hastalıktır. Etken DNA ‘lı bir virustur. Özellikle yavru köpeklerin kalp kası ve bağırsak epitelleri gibi hızlı çoğalan hücrelerinde yerleşir. Parvovirus, dış ortamda normal koşullarda 1 yıldan fazla canlı kalabilir. Parvovirus ‘un kolay çoğalabilmesi, hızlı yayılması, dezenfektanlara dirençli yapısı ve genetik değişim geçirebilme özelliği ile tüm dünyada mücadelesi salgınlara neden olur.

Bulaşma, dışkı yolu ile olur. Direk temas ile bulaşmadan ziyade, kontamine materyaller ile bulaşma daha çok görülür. Ağız yoluyla vücuda giren etken, kanda hızlı bir çoğalma sürecinin ardından, çeşitli organ dokulara yayılarak çoğalma sürecine devam eder.

Klinik belirtiler distemper-gençlik hastalığında olduğu gibi alınan virusun miktarına, virulansina, çevre koşullarına, köpeğin bağışıklık sistemine göre değişir. Enteritis ve 8 aylıktan küçük yavrularda myokarditis, en sık görülen klinik belirtiler arasındadır. Parvovirus, 12 haftalıktan küçük yavrularda, şiddetli seyreder, klinik olarak bir semptom görülmeden ani ölümlere sebep olabilir.

Kusma, şiddetli ve sulu ishal, dehidrasyon, halsizlik, iştahsızlık, gözlerin orbitaya çökmesi, ağızdan aralıklı salya akışı, koma hali, ani ölüm yaygın görülen semptomlar arasındadır. Parvovirus ile enfekte 8 aylıktan küçük yavrularda, etkenin kalp kasına yerleşmesi sebebiyle, akciğer ödemi, hırıltılı solunum, öksürük, kalp büyümesi gibi çeşitli kalp hastalığı bulguları görülebilir. Hatta bazı köpekler enterit semptomları göstermeden sadece myokardit bulgularına sahip olabilir.